วันศุกร์ที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

เจ้านายฉัน ชอบคนมีผัวแล้ว

"แอน" เป็นผู้หญิงธรรมดา ขาว และหน้าตาน่ารักพอสมควร ตอนนี้เธออายุก็ราวๆสามสิบ เธอแต่งงานแล้ว กับผู้ชายธรรมดาๆที่ชื่อ "ต้น" ต้นอายุมากกว่าแอนห้าปี เป็นข้าราชการเงินเดือนก็แค่พอใช้จ่าย
ชีวิตที่ผ่านมาในสมัยวัยรุ่นของแอนไม่ใช่เรื่องที่ดีที่น่าจะบอกสามีของเธอ เพราะตั้งแต่สมัยเรียนที่เธอมีสัมพันสวาทกับผู้ชายหลายคน และพอเข้าเรียนมหาลัยก็กลายเป็นเด็กเสี่ย มีคนเลี้ยงดูมาตลอด จนเธอมาเจอ "ต้น" เธอรักเขามาก และคิดที่จะมีครอบครัว และยืนด้วยลำแข้งของตัวเอง เธอเลิกกับเสี่ยและคบกับต้นอย่างจริงจัง จนได้แต่งงานกัน
เกือบสามปี ที่ แอนและต้น แต่งงานและอยู่กินด้วยกัน
เรื่องที่เกิดกับแอนย้อนไปเกือบปี ตอนนั้นแอนหางานทำใหม่ เพราะที่ทำงานเก่าไกลจากบ้านมาก และก็ได้ที่นึงเรียกเธอไปสัมภาษณ์งานในตำแหน่งพนักงานบัญชี อยู่ไม่ไกลจากบ้าน เป็นบริษัทไม่ใหญ่โตอะไรเป็นอาคารสำนักงาน 4 ชั้น แอนเตรียมตัวและหวังที่จะทำงานที่นี่มาก วันที่แอนไปสัมภาษณ์งานเธอรู้สึกแปลกๆ แค่ว่า คนที่สัมภาษณ์เธอไม่ค่อยถามเรื่องงานเลย มีแต่เรื่องที่พัก และเรื่องครอบครัว แต่เธอก็ไม่ได้ซีเรียส เตรียมใจว่าอาจจะไม่ได้งานที่นี่ และแล้ว 1 สัปดาห์ผ่านไปทางบริษัทก็เรียกตัวให้ไปทำงาน เธอดีใจมาก
เมื่อเข้าไปทำงาน แอนชอบที่นี่มาก งานก็ไม่เครียด มีกินเลี้ยงกันบ่อยๆ เกือบทุกวันเสาร์ เธอไปทำงานได้เกือบ 2 เดือนโดยที่มี ต้น สามีของเธอคอยไปรับทุกวัน จันทร์ - ศุกร์ ยกเว้นวันเสาร์ที่แอนทำงานครึ่งวัน และขอไปเที่ยวกับเพื่อนๆบ้าง
วันเสาร์ที่เกิดเรื่องขึ้น เป็นวันที่เลี้ยงส่งพี่ที่ทำงานในบริษัท แอนขอต้นว่าวันนี้จะกลับดึก ต้นก็ไม่ว่าอะไร ประธานในงาน แน่นอนว่าก็คือเจ้าของบริษัทที่คนในบริษัทเรียกว่า "นาย" หรือชื่อเล่น "ตั้ม" นอกนั้นก็มีพนักงานราวๆ 50 คน จัดกันชั้นล่างสุดของสำนักงาน แอนซึ่งเป็นคนดื่มอยู่แล้ว ก้ได้ดื่มเต็มที่ เพราะตั้งแต่คบกับต้นมาเธอก็ไม่เคยดื่มเลย หลังจากที่ไม่ได้ดื่มมานานเธอจึงเมาไวมาก พี่เลขา เป็นเลขาหน้าห้องของนาย เธอชื่อ "เปิ้ล" เข้ามาคุยกับเธอและพยุงเธอไปที่ห้องพักชั้น 4 ซึ่งเธอก็ไม่ได้เอะใจ และไม่เคยรู้ว่ามีห้องนอนอยู่ชั้นบนด้วย เพราะเธอเมาจนไม่อยากจะสนใจอะไรแล้ว

เธอนอนอยู่อย่างนั้นสักพักใหญ่ๆ และได้ยินเสียงแว่วๆ เสียงนั้นคือคนสองคนคุยกันอยู่ในห้องนั้นเอง เธอลืมตาขึ้นมามองดู ก็เห็นว่านายกับเปิ้ลกำลังยืนคุยกันอยู่ แต่เธอก็ฟังไม่ได้ศัพท์และหลับตานอนต่อ
เจ้านายของเธอเห็นเธอไม่ได้สติ จึงลงมือเคล้นคลึงที่หน้าอกของเธอ จากนั้นก็ก้มหน้าลงไปไซ้ที่ซอกคอ ส่วน "เปิ้ล" เลขาหน้าใส หรือที่แท้ก็คือนางบำเรอคนนึงของตั้ม นั่งลงที่โซฟาข้างๆเตียง แล้วเปิดกล้องถ่ายวีดีโอ ถ่ายการกระทำกิจกามของตั้ม

ตั้มทำหน้าที่เป็นพระเอกต่อไป และตอนนี้เสื้อและเสื้อชั้นในของแอนก็ลงไปกองที่พื้นเรียบร้อย เหลือแต่เนินอกอันเปลี่อยเปล่ากับหัวอันชูตั้งชัน ตั้มแทบอดใจไม่อยู่ก้มลงจะดูดเต้าอันงดงามนั้น แต่เปิ้ลห้ามไว้ทันควันก่อนที่ริมฝีปากตั้มจะจรดลงไป แล้วเปิ้ลก็พูดว่า "นาย ถอดให้หมดก่อนเถอะ ดูดตอนนี้แล้วนังนี่มันตื่น จะถอดลำบากนะ" ตั้มทำหน้าเสียอารมณ์แต่ก็เชื่อสิ่งที่เปิ้ลแนะนำ และมุ่งหน้าปลดกางเกงยีนเข้ารูปอันแสนจะลำบากที่ปิดบังช่วงล่างของแอนเอาไว้ มันยากเย็นพอสมควรจนเปิ้ลต้องวางกล้องเข้ามาช่วยถอด หลังจากนั้นเรือนร่างอันขาวหมดจดของแอนก็อวดกับสายตาตั้มอย่างชัดเจน
ตั้มที่อยู่ในท่าคร่อมร่างของแอนเอาไว้ มองลงมาที่เนินอกแอนอย่างตะลึง และความหื่นๆก็เข้าครอบงำทันที และไม่รอช้าที่จะขยี้ขยำ และงับดูดเจ้าหัวปทุมถันอันเล็กจิ๋วสี่ระเรื่ออย่างมันส์ในอารมณ์ มันทำให้แอนเริ่มรู้สึกตัว และเธอพยายามปัดป้องตั้ม เจ้านายแสนหื่นของเธอออกไป แต่ก็ไม่มีแรงอะำไรมากนักเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ จึงไม่เป็นปัญหากับตั้มมากนัก ตั้มยังคงขยำขยี้อยู่ที่หน้าอกจนหนำใจ ก่อนที่จะละลงมาจนถึงเนินหญ้าอ่อน ลิ้นของตั้งตวัดจากเนินลงไปถึงร่องสวรรค์ของแอน ตอนที่เธอจึงร้องครางไปพราง ข้อร้องไปพราง "อย่าทำแบบนี้ อย่า นาย อย่า ไม่เอา" ไม่นานแอนก็เริ่มมีสติ เธอพยายามขัดขืน และพลักใสตั้มออกไป ตั้มก็พยายามจะเอาเจ้ามังกรสอดเข้าร่องสวาทของแอนให้ได้ แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลย เสียงของแอนก้เริ่มดังขึ้น จนเปิ้ลต้องเข้ามาช่วยอีกแรง
เปิ้ล นางบำเรอส่วนตัวของตั้มวางกล้องวีดีโอแล้วขึ้นมานั่งคร่อมที่หน้าอกของแอนเอาไว้ แล้วช่วยจับขาทั้งสองข้างของแอนถ่างออก ตั้มไม่รอช้าสอดมังกรเข้าถ้ำทันที มันค่อยๆเข้าไปอย่างไม่รีบร้อน ตอนนี้แอนมีสติเกือบเต็มร้อย แต่เธอก็ไม่สามารถจะทำอะไรได้ ได้แต่พูดขอร้องตั้ม กับเปิ้ล "นายอย่าทำหนู นายอย่า พี่เปิ้ล ทำไมพี่ทำหนู หนูมีแฟนแล้วนะ" ไม่มีใครสนใจสิ่งที่เธอพูดออกมา ตั้มยังคงตั้งหน้าตั้งตาทำด้วยความหื่นเต็มที่ ตั้มเร่งเครื่องกระแทกกระทั้นรูสวาทของแอน จนเสียงดังเป็นจังหวะ และเสียงพูดของแอนก็หายไปเหลือแต่เสียงครางเบาๆ ในขณะเดียวกันเปิ้ลเองก็ทนไม่ไหวปล่อยขาของแอนลงมา แล้วกอด จูบกับตั้มอย่างเร่าร้อน
ไม่นานตั้มก็ไล่ให้เปิ้ลไปถือกล้องถ่ายวีดีโอต่อ พอเปิ้ลลุกไปจากเตียงตั้มก็ชักเจ้ามังกรออก แล้วดึงตัวแอนให้นอนตะแคงมาทางเปิ้ล ที่นั่งถือกล้องอยู่ ตั้มสอดมังกรเข้ามาจากด้านหลังแล้วก็กระแทกสุดแรง สักพักนึงเสียงโทรศัพท์มือถือของแอนก็ดังขึ้น เปิ้ลค้นที่กระเป๋าถือของแอนแล้วก็หยิบออกมาดู มันคือของต้น เปิ้ลกดรับแล้วบอกว่าตัวเองเป็นใคร พร้อมบอกว่าแอนจะนอนที่บ้านเปิ้ลเพราะมากินเลี้ยงไกล อาจจะกลับไม่ได้ จากนั้นก็ส่งให้แอนให้แอนคุย แอนพูดไม่ค่อยได้ศัพท์ แต่ก็ต้องกลั้นใจพูด และบอกว่าไม่ค่อยสบายง่วงนอน ก่อนนอนจะโทรไปหาอีกรอบ จากนั้นเธอก็วางสาย
ตั้มชักออกมาแล้วยกขาแอนขึ้นพาดที่บ่า ยกล้อแอน จนเธอร้องเสียงดังลั่นห้อง ตั้มยังไม่พอใจ อุ่มแอนขึ้นลอยจากพื้น (อุ้มแตง)และกระหน่ำซอยถี่ยิบ แล้วเดินไปรอบห้อง ก็ยังไม่สะใจของเจ้านายแสนหื่น ตั้มอุ้มแอนไปที่หัวบันใด แอนยืนท้าวราวบันใดไว้ เธอมองไปข้างล่างยังเห็นเพื่อนๆที่ทำงานร้องราคาโอเกะกันสนุกสนานที่ชั้นหนึ่ง เธอไม่ทันจะได้พัก ตั้มก็สอดใส่เข้ามาจากด้านหลัง เธอยึดราวบันใดไว้แน่น เธอคราวนี้เธอไม่สามารถส่งเสียงใดๆได้ ไม่งั้นเพื่อนๆข้างล่างคงจะมองขึ้นมาเป็นแน่
ตอนนี้ตั้มเร่งเครื่องเต็มเหนี่ยว ในขณะที่เปิ้ลคุกเข่าแล้วคลานเข้ามาที่หน้าขาของแอน พอตั้มชักเจ้ามังกรออกมา เปิ้ลก็จับมันเข้าปากทันที แอนยืนคร่อมหัวของเปิ้ลเอาไว้ในขณะที่ตั้มก็สำเร็จความใคร่ ด้วยการหลั่งน้ำรักใส่ปากของเปิ้ล
จากนั้นแอนก็มานอนพักในห้องต่อ ส่วนเปิ้ลก็อยู่ด้วยเช่นกัน แต่ตัวของตั้มต้องลงไปข้างล่าง ดูว่าพนักงานกินเลี้ยงกันเรียบร้อยหรือไม่
แอนถามเปิ้ลว่า ทำไมนายไม่เอาคนอื่น ทั้งๆที่สาวกว่า สวยกว่า สิ่งที่เปิ้ลตอบมามันเป็นสิ่งที่แปลกพอสมควรเลยทีเดียว
เปิ้ลตอบว่า "นาย...เค้าชอบคนที่มีผัวแล้ว แกบอกว่าสนุกกันไม่มีพันธะ พี่ก็มีผัวแล้วเหมือนกัน" จากนั้นเปิ้ลก็บอกให้แอนเก็บเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นความลับ ไม่งั้นก็จะแย่กันทุกคน
คืนนั้นพอปิดตึกแล้วแอนก็นอนที่ห้องนี้ แอนแทบไม่กล้าจะสบตากับนายอีก แอนขอตัวโทรกลับไปหาต้น แอนเดินออกมานอกห้องคุยกับต้นสักพัก พอวางสาย แอนก็จะกลับเข้าไปนาน แอนก็เปิดประตูห้องสิ่งที่แอนเห็นทำให้เธอรู้สึกร้อนผ่าว สิ่งที่เห็นคือ เปิ้ลกับตั้ม ฟาดฟันกันอยู่บนเตียง
คืนนั้นทั้งตั้ม เปิ้ล และแอน เล่นรักกันสามคนอย่างสนุกไปหลายรอบ และมันก็ยังเป็นความลับที่ต้นไม่อาจจะรู้ได้จนถึงทุกวันนี้

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น